تنگی نخاع چیست؟تنگی نخاع
تنگی کانال نخاعی باریک شدن کانال عصبی در ستون فقرات است. اگر اعصاب نخاعی (قرمز) در نقطه خروج جانبی خود فشرده شوند، تنگی فورامن وجود دارد. نتیجه درد، بی حسی و سوزش در ناحیه بدن است که توسط عصب فشرده شده تامین می شود. © Viewmedica
ستون فقرات انسان پیچیده است. در حالی که بار اصلی بر روی بدنه های مهره های جلویی و دیسک های بین مهره ای قرار دارد، مفاصل مهره های پشتی (مفاصل فاست) کنترل حرکت را تضمین می کنند. کانالی که توسط مهره های روی هم قرار گرفته است، کانال نخاعی نامیده می شود. طناب نخاعی که توسط غشای نخاع محافظت می شود و در ناحیه مهره های کمری فقط ریشه های عصبی دسته دار از آن عبور می کنند. اینها ستون فقرات را به صورت جفت در سمت چپ و راست در هر سطح دیسک بین مهره ای از طریق پنجره های عصبی در استخوان، به اصطلاح نوروفورامینا، ترک می کنند.

تنگی کانال نخاعی باریک شدن کانال نخاعی است. انسداد مسدود کننده، فشار دردناکی را بر آن قسمت از سیستم عصبی مرکزی و همچنین هر اعصابی که درون آن جریان دارد، وارد می‌کند. علاوه بر نخاع، نوروفورامینا نیز می تواند تحت تأثیر قرار گیرد و تنگی نوروفورامن را ایجاد کند.

اصطلاحات مهم
تنگی نخاع به باریک شدن طناب نخاعی در کانال نخاعی گفته می شود.

تنگی روزنه به باریک شدن عصب طناب نخاعی در نقطه ای که عصب از کانال نخاعی خارج می شود، معروف به سوراخ است.

لغزش مهره ها (اسپوندیلولیستزیس) حرکت بیش از حد بدن مهره ها است. آنها در مقابل یکدیگر حرکت می کنند که منجر به باریک شدن (تنگی) کانال نخاعی می شود.

رادیکولوپاتی آسیب به ریشه های عصبی به دلیل تنگ شدن سوراخ است.

فشار روی اعصاب که دیگر فضای کافی ندارند، باعث شکایات مختلفی می شود. این علائم توسط بیماران مبتلا به صورت کمردرد موضعی در ناحیه ستون فقرات و همچنین به صورت درد تابشی در اندام ها احساس می شود.

شکایات بیماران ما بسته به محل باریک شدن کانال نخاعی متفاوت است. سپس به بخش های جداگانه ستون فقرات به عنوان محل اشاره می شود. در اکثر بیماران ما، یا بخش‌هایی از ستون فقرات گردنی (ستون فقرات گردنی) یا ستون فقرات کمری با بار سنگین (نفقه کمری)، به‌ویژه بین مهره‌های L 4/5، تحت تأثیر قرار می‌گیرند. علائم بستگی به این دارد که کدام قسمت از بدن توسط بخش باریک نخاع یا اعصاب فشرده شده تامین می شود. حرکت، اختلالات رفلکس، درد و بی حسی از علائم احتمالی این تنگی نخاعی است.

محتوای خارجی از viewmedica.com

موافق
مهم: ایجاد درمان مناسب برای بیمار
ساختار ستون فقرات
ساختار ستون فقرات: اعصاب مهم طناب نخاعی در کانال نخاعی قرار دارند. ریشه های عصبی از طناب نخاعی از طریق هر سوراخ بیرون می آیند و بخش ها یا اندام های خاصی از بدن را تامین می کنند. بسته به اینکه کدام بخش از نخاع یا نقاط خروجی تحت تأثیر تنگی (تنگی) قرار می گیرند، درد یا نارسایی از طریق تشعشع در ناحیه دیگری از بدن رخ می دهد. © Viewmedica
چرا علائم (علائم بیماری) تنگی کانال نخاعی بسیار متنوع است؟

محل و علل خاص تنگی کانال نخاعی نیز بسیار متفاوت است. بنابراین، تشخیص و درمان تنگی کانال نخاعی پس از انجام معاینات کامل جراحی مغز و اعصاب و تصویربرداری، همیشه بسیار فردی است.

در بیشتر موارد فیزیوتراپی و درد درمانی کافی است. اگر مهره ها بیش از حد متحرک باشند (لغزش مهره ها یا اسپوندیلولیستزیس)، برداشتن فشار از طناب نخاعی با جراحی ضروری است. با توجه به تجربه چندین ساله خود، متخصصان کمر در کلینیک مشترک در درجه اول سعی می کنند از روش های حفظ حرکت در درمان جراحی استفاده کنند.

لغزش مهره ها به عنوان علت تنگی کانال نخاعی
لغزش مهره ها یکی از دلایل اصلی تنگی یا باریک شدن نخاع است. درمان های محافظه کارانه مانند فیزیوتراپی و فیزیوتراپی اغلب برای درمان این بی ثباتی ستون فقرات کافی است. اما در برخی موارد، لیز خوردن مهره ها باید با جراحی متوقف شود. © کلینیک مشترک
سفت شدن بخش های مهره ای آسیب دیده (اسپوندیلودزیس) با این واقعیت همراه است که تحرک پویای ستون فقرات بیمار در همه بخش ها حفظ نمی شود. روش های انعطاف پذیر سفت فقط تا حدی باعث کاهش تحرک می شود. عملکرد کلی ستون فقرات تا حد زیادی حفظ می شود. هدف جراحان جلوگیری از بارگذاری بیش از حد نواحی مجاور است.

علائم: تنگی کانال نخاعی چگونه خود را نشان می دهد؟
بی حسی در پاها
بی حسی در اندام تناسلی
پاها احساس سنگینی می کنند
درد و ناراحتی هنگام راه رفتن افزایش می یابد
درد کمتری هنگام بالا بردن بازوها، دوچرخه سواری و نشستن
بیماران مبتلا به Spi

یک پا را روی یک ارتفاع قرار دهید، به عنوان مثال. ب. مدفوع از. حالا خود را با ساعد/آرنج همان طرف روی ران نگه دارید. تکیه گاه جلو قسمت زیادی از وزن را از قفسه سینه و کمربند شانه ای منتقل می کند. بار روی ستون فقرات کمری کاهش می یابد.

تمرینات برای تثبیت سگمنتال ستون فقرات کمری
عضلات موضعی (musculi multifidi و musculus transversus abdominus) روی ستون فقرات عملکرد مهمی در رابطه با ثبات دارند. در بسیاری از افراد مبتلا به مشکلات کمر، این عضلات در کنترل حرکتی اختلال ایجاد می کنند (فعال سازی به خوبی کار نمی کند یا با تاخیر انجام می شود). تمرینات تثبیت و تعادل برای بهبود این امر مناسب هستند، زیرا ماهیچه ها به آسانی به صورت واکنشی منقبض می شوند.

مرد فوق العاده
وضعیت شروع: روی یک تشک چهار دست و پا بایستید، هر دو پا زیر باسن، هر دو بازو زیر شانه ها قرار می گیرند. نگاه به سمت زمین است.

نوع 1: یک پا و یک دست را به صورت مورب حدود 5 سانتی متر از زمین بلند کنید و این وضعیت را به مدت 5 ثانیه ثابت کنید.

پاها و بازوها را به صورت مورب بالا بیاورید.
موقعیت را به مدت 5 ثانیه نگه دارید. © کلینیک مشترک
پیشرفت: پای پای تکیه گاه را از روی زمین بلند کنید تا فقط زانوی شما با زمین تماس داشته باشد. سعی کنید تعادل خود را در حین ادامه تمرین همانطور که در بالا توضیح داده شد حفظ کنید.

در حین تمرین پاها در هوا هستند.
استپ بالا: پای پای تکیه گاه را بلند کنید. © کلینیک مشترک
پاها و بازوها را به صورت مورب بالا بیاورید.
این وضعیت را به مدت 5 ثانیه در هر طرف نگه دارید. © کلینیک مشترک
نوع 2: یک پا را بلند کنید و بازوی مورب را آنقدر دراز کنید که ستون فقرات ثابت بماند و به پشت توخالی منحرف نشوید.

پای بلند شده و بازوی بالا کشیده شده اند.
پیشرفت: ساق پا و بازوی مورب را صاف کنید. © کلینیک مشترک
نوع 3: پاهای خود را به طور متناوب روی تکیه گاه ساعد بالا بیاورید و به مدت 3 ثانیه در وضعیت نگه دارید بدون اینکه به پشتی توخالی بچرخید.

پاهای خود را به طور متناوب به صورت تکیه گاه ساعد بالا بیاورید.
مراقب باشید در طول تمرین کمر خود را قوس ندهید. © کلینیک مشترک
تکرار: 3 ست 15 تکراری از هر نوع تمرین را انجام دهید.

انجام تمرین: روی لبه جلویی صندلی بنشینید.
فقط روی لبه جلویی صندلی بنشینید. © کلینیک مشترک
موقعیت شروع: روی لبه جلویی صندلی بنشینید. قسمت بالایی بدن کمی به جلو خم شده است. بازوها با آرنج های کشیده به بدن نزدیک هستند.

اجرا: اکنون از بازوهای خود برای انجام حرکات هک یا چرخشی کوچک و سریع استفاده کنید. حرکت از شانه ها انجام می شود نه از آرنج. سعی کنید با منقبض کردن ماهیچه های مرکزی بدن، تا حد امکان کم چرخاندن بالاتنه خود را حفظ کنید.

تکرار: این حرکات خرد کردن را به مدت 15 ثانیه انجام دهید. حدود 30 ثانیه استراحت کنید و تمرین را 3 بار تکرار کنید.

چوب تاب
ابزار: چوب تاب

وضعیت شروع: ایستاده عمودی، چوب تاب دار به صورت عمودی در جلوی بدن با هر دو دست نگه داشته می شود. آرنج ها کمی خم شده اند.

اجرا: سعی کنید با انجام حرکات کوچک بازوهای خود به جلو و عقب، چوب ویبره را به لرزه درآورید. با یک چرخش ثابت، بالاتنه را به آرامی 10 درجه به راست و چپ بچرخانید.

با چوب تاب ورزش کنید
با حرکت بازوها، چوب تاب را به حرکت در آورید. © کلینیک مشترک
چرخش در حین ورزش
بالاتنه خود را کمی به سمت راست و چپ بچرخانید. © کلینیک مشترک
جایگزین:
وضعیت شروع: ایستاده عمودی، چوب تاب دار به صورت افقی در جلوی بدن با هر دو دست نگه داشته می شود. آرنج ها کمی خم شده اند.

اجرا: سعی کنید با انجام حرکات کوچک بازوهای خود به جلو و عقب، چوب ویبره را به لرزه درآورید. برای یک چرخش پایدار، چوب تاب را به سمت بالا و پایین حرکت دهید. مطمئن شوید که پشت شما صاف است.

با چوب تاب در حالت افقی ورزش کنید
چوب تاب را به صورت افقی نگه دارید. © کلینیک مشترک
حرکت چوب تاب در حین تمرین
چوب تاب را به سمت بالا و پایین بکشید. © کلینیک مشترک
تکرار: این تمرین را 3 بار به مدت 20 ثانیه انجام دهید.

نکاتی برای استفاده صحیح از چوب ویبره:

دسته را می توان با یک یا هر دو دست نگه داشت.
دست ها لرزش عصا را بالا و در عین حال در برابر آن نگه می دارند.
هرچه هنگام تاب دادن چوب دست شما آرامتر باشد، بهتر است.
مفاصل آرنج و شانه تا حد امکان ثابت نگه داشته می شوند.
کاربران بی تجربه ابتدا باید میله را در حین تمرین نزدیک بدن خود نگه دارند
شدت تمرین را می توان با برخی از میله ها با حرکت دادن توده های چرخ طیار نصب شده روی میله تغییر داد.
پل زدن
وضعیت شروع: به پشت دراز بکشید و پاها را کنار هم قرار دهید. فاصله بین زانوها به اندازه عرض یک مشت است.

اجرای دینامیک: بلند کردن S